jest podstawowym budulcem naszego układu kostnego, zębów i paznokci. Jest aktywatorem wielu enzymów, wpływa korzystnie na przemianę materii i jest niezbędny do utrzymywania prawidłowej czynności serca oraz prawidłowej aktywności układu mięśniowo-nerwowego. Uczestniczy w procesach krzepnięcia krwi, ułatwia leczenie niektórych procesów zapalnych, zapobiega chorobom  nowotworowym i osteoporozie.

Niedobór objawia się skurczami mięśni, bólami w stawach, mrowieniem i drętwieniem kończyn oraz zwolnieniem tętna. , szybko powstające ubytki w uzębieniu, zaburzenia snu, czasem nawet krwotoki, np. z nosa. Dzienne zapotrzebowanie wapnia wynosi od 800 do 1200 mg.

Znajdujące się w wodzie mineralnej wodorowęglany mają duże znaczenie dla organizmu człowieka, w szczególności dla utrzymania równowagi kwasowozasadowej krwi. Alkalizują kwasy żołądkowe i są korzystne dla osób cierpiących na nadkwasotę, przynosząc ulgę w tych dolegliwościach. Dają one najbardziej odczuwalne, prawie bezpośrednio po wypiciu efekty. Wodorowęglany są również skuteczne w zwalczaniu zatrucia alkoholowego.

Prawidłowy jego poziom jest bardzo istotny dla funkcji układu krążenia mózgowego oraz pracy serca. Potas obniża ciśnienie krwi, pomaga też w leczeniu alergii.  Potas jest również odpowiedzialny za przesyłanie impulsów nerwowych oraz za skurcze mięśni. Pomaga w utrzymaniu równowagi płynów w organizmie. Niedobór tego powoduje osłabienie, spadek ciśnienia krwi, zaparcia, ogólne zmęczenie oraz nerwowość.

Kontrowersyjnym składnikiem wód mineralnych i źródlanych jest natomiast sód. Występuje on w wielu wodach mineralnych w niewielkich ilościach, poniżej minimalnej znaczącej ilości 200 mg/l, przy której oznacza się wodę, że „zawiera sód”. Ale „zła opinia” o sodzie spowodowała, że preferowane są w reklamie wody o bardzo niskiej zawartości sodu – poniżej 20 mg/l. Sprawa wymaga szerszego wyjaśnienia. Sód jako składnik płynów ustrojowych jest niezwykle ważnym składnikiem mineralnym. Reguluje on równowagę elektrolityczną organizmu i jest podstawowym składnikiem czynnika trawiącego, jako składnik kwasu solnego. Sód występujący w cieczach ustroju jest podstawowym czynnikiem wpływającym na jego gospodarkę wodną. Zapobiega odwodnieniu organizmu, utrzymuje równowagę kwasowo-zasadową i jest moderatorem krwi. Jego brak w organizmie powoduje osłabienie i zaburzenia trawienne. Problem jednak w tym, że spożywamy go często w nadmiernej ilości. Dzienna dawka do spożycia według Światowej Organizacji Zdrowia wynosi około 6 gramów soli kuchennej (NaCl), my natomiast spożywamy przeciętnie od 10 do 14 gramów soli w tym jest około   4 do 6 gramów sodu. Ale nie jest temu winna woda, lecz inne produkty spożywcze takie jak wędliny, mięso, zupy, a nawet chleb. Dwa plasterki wędliny alba kromka chleba ma więcej sodu aniżeli większość polskich wysokozmineralizowanych wód mineralnych. Woda posiadająca w 1 litrze do 200 mg sodu mogłaby stanowić zaledwie 4 % naszego bilansu sodowego i dlatego nie ma racjonalnego uzasadnienia, by pić tylko wody niskosodowe (poniżej 20 mg/l sodu), bo to nie ma żadnego praktycznego znaczenia dla obniżenia spożycia soli w stosunku do innych przesolonych produktów spożywczych, które znacząco ważą w naszym bilansie sodowym. Ponadto wody niskosodowe mają w większości również bardzo małe ilości innych cennych składników mineralnych.

Niemniej jednak kiedy człowiek się poci i w normalnych warunkach wydala z siebie od 1 do 3 litrów potu w ciągu dnia, a podczas ciężkiej pracy fizycznej i w czasie uprawiania sportu w dni upalne od 5 do 12 litrów potu, to traci duże ilości soli, co może spowodować jej niedobór objawiający się osłabieniem, szybkim zmęczeniem, a nawet mdłościami. Jeden litr potu zawiera przeciętnie od 1 do 2 gramów soli dlatego można utracić od kilku do kilkunastu gram soli z organizmu. Picie wód chlorkowo-sodowych w takich sytuacjach pozwala na uzupełnienie ubytków soli i wpływa wybitnie dodatnio na samopoczucie i wydolność organizmu. Przy dużym ubytku soli z organizmu zalecane jest picie wody słonej zawierającej w jednym litrze nawet do 1000 mg sodu i 1500 mg chlorku. Natomiast w czasie upałów i przy dużym wysiłku fizycznym nie powinno się pić zwykłej wody bez soli mineralnych. Zwykła woda rozcieńcza w organizmie elektrolity, które stymulują pracę mięśni, a w szczególności serca i w skrajnych przypadkach może ono odmówić posłuszeństwa. Przykładem tego mogą być zgony sportowców w czasie zawodów, których serce przestało nagle pracować.

Mają pozytywne oddziaływanie na pracę wątroby i trzustki. Szczególnie polecane są w schorzeniach woreczka żółciowego, w zaburzeniach trawienia   i przemiany materii Działają korzystnie w początkowych stadiach cukrzycy, wpływając na aktywność insuliny i obniżając stężenie glukozy we krwi  i w moczu

Jest składnikiem barwnika krwi, mięśni, enzymów. Uczestniczy w procesach oddychania tkankowego. Żelazo odkłada się w wątrobie, śledzionie i w szpiku kostnym. Bierze udział w procesach utleniania, przy niedoborze spada poziom hemoglobiny we krwi i występuje niedokrwistość. Przyswajalność podnosi obecność witaminy C, kwasu foliowego, miedź.

To naturalny składniki wody, który wpływa korzystnie na jej skład chemiczny i kwasowość. Ma też działanie bakteriostatyczne i konserwująco co znaczy, że przedłuża trwałość wody i nadaje jej kwaskowy smak, który działa orzeźwiająco.   Dodatkowo dwutlenek węgla wspomaga trawienie – pobudza błonę śluzową żołądka, wzmagając wydzielanie soków.

występują w wodach w niewielkich ilościach. Jednakże ich obecność jest niezmiernie istotna ze względu na funkcje biologiczne